Düşüncelerimin Başucunda
Hasretimin yýllardanberi bel baðladýðý..
Ýþte odur düþüncelerimin baþucunda.
O, göðsünün taþkýn hareketi avucunda,
Gözlerinde rüyalarýn gülüp aðladýðý.
Kendi bahçesidir onun içinde gördüðüm.
Yollar yine her günkü gibi yaz uykusunda
Ve yaban çiçeklerinin buruk kokusunda
Her ikindi günlük rüyasýný gören mürdüm.
Onun da dudaklarýnda bir eskiye dönüþ,
O da yüzmede bir ses yýðýný üzerinde.
Bin hatýrayý bir anda duyan gözlerinde
Ýnsana ruhlar dolusu haz veren düþünüþ.
Sonra kýzlýk kadar temiz, aydýn bir açýlma:
Evine giden toprak yolda o yine çocuk,
Yine uykuyla baþlýyan alemde yolculuk
Ve taptaze sabahlar kayýsý dallarýnda.
Hasretimin yýllardan beri bel baðladýðý..
Ýþte odur düþüncelerimin baþucunda.
O, göðsünün taþkýn hareketi avucunda,
Gözlerinde rüyalarýn gülüp aðladýðý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Orhan Veli Kanık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.