Buğday

Düzüldü uçsuz bucaksýz alay,
Çýngýraklar çalar kapýlarda.
Düzüldü uçsuz bucaksýz alay,
Bak, son hasat baþladý rüzgarda.

Okundan ayrýlmak üzere yay,
Kuyularýn aðzý geniþledi.
Okundan ayrýlmak üzere yay,
Korku ta kemiðime iþledi.

Savruluyor gökyüzünde buðday,
Gölgeler uzaklaþýyor yerde.
Savruluyor gökyüzünde buðday,
Tanrým! tanrým! Bir deva bu derde.

Düzüldü uçsuz bucaksýz alay,
Çýngýraklar çalar kapýlarda.
Düzüldü uçsuz bucaksýz alay,
Bak, son hasat baþladý rüzgarda.

Undan bize de pay, bize de pay,
Koþun, buðday daðýtýyor Yusuf.
Undan bize de pay, bize de pay,
Çökmeden sonu gelmeyen küsuf.

Eriyecek tencerede kalay,
Çocuklar aðlaþmasýnlar daðda.
Eriyecek tencerede kalay,
Yetiþmeyecek Ömer imdada.

Altýnda ayný eðer, ayný tay;
Arayýcýsý herkes bir sesin.
Altýnda ayný eðer, ayný tay;
Seferi ayný köye herkesin.

Artýk kuruldu bu kervansaray,
Boþuna düþünür ihtiyarlýk.
Artýk kuruldu bu kervansaray,
Þimdi seslerle dolu mezarlýk.


Sosyal Medyada Paylaşın: