PARMAKLIKLAR ARDINDA
Parmaklýklar ardýnda gözyaþlarým sel olup akarken bir an olsun çýkmadýn aklýmdan,
Eyyy gardiyan býrak beni bana, adaletin ne zaman yerini buldu ki þimdi bulsun,
Beton duvarlar beni benden almýþ, yarimden sevdiklerimden almýþ,
Yaþamanýn ne anlamý var parmaklýklar ardýnda…
Gözlerimde hiçbir zaman senden baþkasý olmadý,
Hangi duvara hangi ranzaya baksam sen çýkmýyorsun hayalimden,
Nerede, ne zaman hangi gün geleceksin
Gözlerim yollarda parmaklýklar ardýnda kaldý seni bekler yarim…
Mektuplarý getirdikçe gardiyan benim baþým öne eðilir,
Her defasýnda bana yokmu derken býktý gardiyan,
Eyyy yarim gelmiyorsun, gelemiyorsan madem ; yazmayýda mý bilmiyorsun
Dört duvar deðil beni sensizlik habersizlik öldürüyor….
Bir haber getirdiler senden bana;
Binperiþan ettiler beni,
Ben dört duvar arasýnda ölmedim
Sen beni, sen beni nereye býrakýp gidiyorsun yarim…
Hayallerimiz vardý seninle;
Böyle mi olacaktý sonumuz,
Parmaklýklar ardý beni öldürmedi;
Beni senin ölümün öldürdü … beni beni býrakýp gitmen verdiðimiz sözü tutmaman öldürdü yarim…
Çýkmýþým demir parmaklýklar ardýndan;
Sen olmadýktan sonra ne anlamý var ki gökyüzünün, uçuþan kuþlarýn
Seninle hayat bulan ben,
Sensiz nasýl yaþarým yarim, SENSÝZ NASIL YAÞARIM YARÝM….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.