GÜNYÜZÜ GÖREBİLMEK...!!!!
GÜNYÜZÜ GÖREBÝLMEK
Biliyoruz uzakta olmak zor. Buna katlanmaya mecburuz.
Mecbur olmak kötü , mecbur olmak yorucu , can yakýcý.
Ama , ikimizde ‘’SEN’’ sizliðe mecburuz.
Alýþmaya çalýþýyorum yokluðuna. Ama zor !
Yokluðun acý, yokluðun kahýr , yokluðun tarifsiz sancý.
Gündüz kah iki kelebeðiz ,
Kah bir elmanýn iki yarýsý oluyoruz senle ‘’biz’’
Aslýnda kalbimin taaa ortasýndasýn ama .
Göz görmeyince , elini tutmayýnca yoksun iþte.
Yok oluyoruz biz…
Bazen gökyüzünde parlayan iki yýldýz yapýyorum senle beni.
Hani birbirine bakýyorlar da kavuþamýyorlar ya ; o yüzden.
Hep bir þeyler de avutmaya çalýþýyorum kendimi ; ama olmuyor.
Ýþte : Gördüðün o parlak yýldýzýn adý var ya bir tanem
Sen bakýnca ‘’BEN’’ ; ben bakýnca da ‘’SEN’’ oluyor.
Yýldýzým demiþken sana . Biliyor musun …?
Kayan bir yýldýz görünce , çok korkuyorum.
Ne olur ellerini hiç býrakma . Sýký tut gökyüzünü olur mu !!!?
Sýký tut ki , sana kavuþma ihtimalim olsun,
Olsun ki bende bu ihtimale tutunayým. Tutunayým ki:
Yenigün ; BENÝ HAYATTA GÖRSÜN……
22/11/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.