Sûfîler Sûfîsi
Kelâm tarif edemez bu mücerret âyini
Yeþil kubbe altýnda sonsuzluk þehrâyini
Ruhumun semâsýnda ney þöleni bir dönüþ
Uyanýyor içimde Selçuklu’dan kalma düþ
Revaklar, soylu vavlar, çaða resmeder bizi
Töremize icazet verir Þems-i Tebrizî
Bir buhurdan içinde tütsülenen bileþik
Merhamet dilediðim, sýðýndýðým son-eþik
Âþkýn kutlu âteþi düþtü cân ummanýma
Ey sûfîler sûfîsi, al beni de yanýna
Kaynar kaynar azalýr, yoklaþýr, uçar suyum
Bu kuyular þehrinin mustarip Yusuf’uyum!
Bildim ki yalan imiþ, kýyl ü kâl imiþ iþim
Yüz sürdüm dergâhýna, nazâr eyle derviþim
Seninle þereflendi, bütün þark, diyar-i rum
Bir çerað yak kalbimde, aydýnlansýn uçurum
Hayat ne kadar ölü, ölüm ne kadar diri
Dönüþ, ilâhî dönüþ, Þeb-i arus tekbiri
Kelâm tarif edemez bu mücerret âyini
Yeþil kubbe altýnda sonsuzluk þehrâyini.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.