İbrahim’e Su Taşıyan Karınca

Ýnsana en kutsal öðüdü verir:
Ýbrahim’e su taþýyan karýnca
Hasret ateþinde buzullar erir
Ümit baharýna, aþka varýnca

Çýktýðýmýz sefer iç yolculuðu
Kýrýlgan gönüller küser-incinir
Berrak, duru; saf sevgiler oluðu
Yalnýzlýk gurbeti: mücerret-zincir

Ne desen bu efkâr sinmez kâðýda
Býçak ucu uçurumlar sýratý
Terk edilmiþ eski masal daðý da
Ey süvari, gök-burcuna sür atý

Kokla alevdeki o serin gülü
Arzular ceht ile erer menzile
Hayat serüveni: düþ kuran ölü
Dilersen, sonrasýz olaný dile

Bilge bir cân gibi hikmete ulaþ:
Kaç mevsim dirildi þu narin eþkin?
Akþamlý gün için niye bu telaþ?
Öte bir idrak ol, eþyadan aþkýn

Ýnsana en kutsal öðüdü verir:
Ýbrahim’e su taþýyan karýnca
Hasret ateþinde buzullar erir
Ümit baharýna, aþka varýnca.



Sosyal Medyada Paylaşın: