Eylül’ün Kırdığı Gül

Yiðit, körpe ölüler; aðýtsýz geçti çölü
Destanlýk öykümüzü güne anlat kýrgülü!

Kýlýçlar kýlýçlarla öpüþerek bilendi
Aþklarýn taþrasýnda bir umut türkülendi

Bizdik ateþ hattýnda yenilmeyen ergenlik
Kanýn aydýnlýðýnda þafaða düþen tetik!

Metropol üstümüze yürürken ordu ordu
Biz deðil, asýl bizden þehirler korkuyordu..

Bir anafor içinde kurþunlarla doðanlar
Beyazýt meydanýnda üþüyen sloganlar

Kimdi bize gösteren bu karanlýk sokaðý?
Atýldýk dolu-dizgin fikrimizde bukaðý!

Kuþkulu kuþluklarda buz tutmuþ nilüferler
Þimdi yol ayrýmýnda küskün, yorgun neferler

Sitemkâr satýrlara sindirilmiþ öfkemiz
Eylülün kýrdýðý gül, yeni eþkine remiz..

Yiðit, körpe ölüler, aðýtsýz geçti çölü
Destanlýk öykümüzü güne anlat kýrgülü!



Sosyal Medyada Paylaşın: