Davacıyım

Yarimin sevda sürmeli, kara gözlerinden,
Konuþtuðunda, bal dökülen dillerinden,
Sevdamý gizleyen, yýlanýmsý örüklerinden,
Yürekleri delen, ceylanýmsý bakýþlarýndan davacýyým.

Caný gönülden seni seviyorum demeyiþinden,
Aþkýn hançeriyle, yüreðimi ikiye bölüþünden,
Henüz iþlenmiþ, sevda gergefindeki aþkýn motifinden,
Çoban olup, bu sevdayý güdemeyiþinden davacýyým.

Kýr çiçeklerinden yaptýðým çelengi, baþýna takamayýþýmdan,
Aþkýn mehtaplarýnda el ele göz göze gezemeyiþimden,
Koruklardan küpe yapýp, kulaklarýna asamayýþýmdan,
Papatyalarla fala bakýp, "seviyor, sevmiyor", deyiþimden davacýyým.

Ellerine yaktýðým, sevda kýnasýndan,
Kalbinin küt küt diye, bir serçe misali çýrpýnýþdan,
O yar gelecek diye, gönül kapýmý ardýna kadar, açýk býrakýþýmdan,
Sabahlara dek,onu düþünüp, þirin bir uykuya dalamayýþýmdan, davacýyým.

Yarýný olmayan, umutlarýmdan,
Sabýr taþlarýndan yaptýðým, nazar boncuðundan,
Adýný Aþkýn býraktýðým, çocuðumdan,
Yeri belli olmayan mezarýmdan davacýyým.

Kuru ekmeðimi bu sevdanýn suyuna, bandýra bandýra yediðimden,
Çatlamýþ olan sevdalý dudaklarýmýndan, öpemeyiþinden,
Bu aþkýn taraðýyla, ismine yakýlmýþ, bir türkü ile taramayýþýmdan,
Bir türlü yeþermeyen, sevda fidanlarýndan davacýyým.

Ýbrahim Halil Demir



Sosyal Medyada Paylaşın: