Kul hakkýna yanaþmam vicdanýmý yenerek Haramiler avlanýr karanlýkta sinerek Duygularý aðlatmam alemden çekinerek Aþk sazýný coþkuyla çalmaktan korkarmýyým
Dillerin bal süzerken sohbetine kandýysam Yokluðunda yaþatýp her saniye andýysam Arzularým þahlanýp yürekten baðlandýysam Ýçimden geçenleri salmaktan korkarmýyým.
Mecnun çölde kayboldu Leyla diye aðlarken Dilek tutup sayarým goncalarý baðlarken Kaynaðýmý kurutma muhabbetle çaðlarken Gönlünü aç yeter ki dolmaktan korkarmýýyým.
Baðrýma bastýrarak sarmamýþsa kollarým Ýlkbaharda boranlý, kar kaplýysa yollarým Sevgiyle dokunarak okþanmazsa dallarým Mor menekþe misali solmaktan korkarmýyým.