Sarıl Rabbinin sıkıca ipine

Akþamýn karanlýðý,
etrafý sarýyor sinsice
Bir dumandan, kefene sarýlýyor,
gökyüzü gizlice
Köþe bucak, her cismin gölgesi,
ürkütüyor insaný epeyce
Herþeyin yorgun olduðu,
anlaþýlýyor, ses seda kesilince

Ardýndan, derin bir boþluða girilir,
zifiri karanlýk, mezar misali
Gözlerin, çakmak çakmak olur da,
ararsýn, derin soluklu bir eþkali
Ruhun darlanýp, tam feveran edecekken,
bir an korkuyla, aklýna gelir, hani o, sonsuz beka alemi

Gerisini, düþünmek bile ürkütür seni,
o büyük, mahkeme-i kübra demi
Onun için: Daha yaþarken, gaflet uykusundan uyan;
sarýl, Rabbinin sýkýca ipine!
Rehbere ne gerek? Sadece uy!
alemlere Rahmet, Hazreti Peygamberine
Göreceksin, ruhun erdemlere ulaþýp,
nurlar denizine dalacak
Akibetini artýk düþünme!
Ruhun Rabbine misafir olacak
Sosyal Medyada Paylaşın: