YAN YANA BAŞLARIMIZ
Yan yana baþlarýmýz yastýðýn üstünde,
Neyi seyrederiz gözlerimiz yumulu!
Yaklaþtýr kuþlarýný uçurmuþ yüzünü,
Tut yüzüme ve avuçlarýma uzan ki,
Ey kýsýr ayna, yalnýzlýðýmýn benzeri,
Büyüsün memelerine kurduðum yapý!
Bir deðirmen döner aramýzda. Uðuldar
Kanatlarý gecemde, gýcýrdar ipleri.
Süzülürüz, dalgýn, zaman dýþý düzlükte.
Bir kente varýr yol: köprüsü var, geçilmez,
Otlarý var, biçilmez. Acýdýr sularý,
Bir tas içilmez. Bilinmez haritada yeri.
Buluruz, kaybederiz, yeniden yaþarýz.
Uyuruz çok kollu, çýplak tanrýlar gibi.
Yanaþýr borda bordaya gemilerimiz,
Sýçrarýz. Biz miyiz, yoksa baþka biri mi!
Böyledir o, soy kýsrak, silkinir ve koþar
Güneþe, bilenmiþ býçaklarýyla diri.
Yan yana baþlarýmýz yastýðýn üstünde.
Açmýþ ellerini umutlara, býrakmýþ.
Yüzer saçlarýnýn gölünde dudakla diþ.
Unutulmuþ bir bacak bulurum kumsalda
Düþlerle kýpýr kýpýr. Gündüzden biçtiði
Çavdarý öðütür, döndükçe deðirmeni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Rıfat Horozcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.