S-E-N-S-İ-Z

SENSÝZ 17 TEMMUZ 2009
17:32 p.m
Bir yalnýzlýk sardý yüreðimin en köþesini,
Telefonum küser olmuþ parmak uçlarýma..
Pencere kenarýnda kalmýþ umutlarým
Yaðmurun kokusu tenimde
Ve ben yine yalnýzým sensiz bir gecede..

Her dinlediðim þarkýnýn bi öyküsü var
Senziz geçen her anýn bi sýzýsý var içimde..
Kalbim sensizlikten mi yorgun yoksa sessizlikten mi bilmiyorum?
Sessiz bi þehrin sensiz bi köþesinden sana bakýyorum..
Bir yalnýzlýk sarýyor kalbimin en köþesini
Gözlerim aðlamaktan yorgun düþüyor ve kapanýyor sensiz bir gecenin ardýndan..
Yaðmur damlalarý kayýp gidiyor camlarýn üzernden..

Sabah uyandýðým zaman topluyorum yorgun eþyalarýmý
Atýyorum yazdýðým tüm kaðýt parçalarýný..
Ve yine tutamayacýðým sözler veriyorum kendime
Bir gecelik avuntumun yorgun bi sabahýnda
Yine sessiz kalýyorum seni düþünürken..
O ara eskimiþ bir otobüs bileti geçiyor elime,
Ve binip gidiyorum o sessiz þehre..
Bu þehir Sessiz,
Ben ise sensiz
Bu þehir Sensiz,
Ben ise SESSÝZ..
Sosyal Medyada Paylaşın: