NARA BENZERDİN

Nara benzerdin bir zamanlar, çoktun! N’oldu
Sana! Kýrk atlý çýkardýn daða, yüz atlý
Ýnerdin daðdan. Kurþun bitmez tabancanda,
Atýn þahlanýr, kýrbacýn ýslýk çalardý.
Miçoydun isteyince, kaptandýn, korsandýn;
Martýydý, buluttu, engindi yamacýnda.
Þarap fýçýlarýna yaslanýr limanda,
Doðudan batýya usulca kayýp giden
Mavna dizilerine bakardýn Zaman’ýn.
Avcýydýn, eski taþlara sinmiþ günleri,
Tavþan yakalar gibi, çeker çýkarýrdýn
Kulaðýndan. Bizans surlarý doruðundan
Bir Osmanlý vakti düþerdi ellerine.
Aþýnmýþ tahtalara sürerdin yüzünü.
Hani paslý kancalarla çiviler! N’oldu
Damýnda kediler seviþen ev, rüzgârýn
Tuzlu tüylerini döktüðü arka sokak!
Yitirdi çoktan düþlerindeki çocuklar,
Kumsala çekilmiþ ölü kayýklar gibi,
Gecesiz gözlerinde yeþil ya da mavi
Bir güneþe benzer o öfkeyi! Kýrýldý
Ýnce belli bardaklar. Küpeçiçekleri
Kavruldu gitti tozlu camlarýn ardýnda.
Kenar semtleri Ýstanbul’un! Sisli, ýlýk
Ýlkyaz günleri! Cumbalar, þahniþler! Kýzýn
Yüzü, atýn boynu, arabanýn dingili
Bir kahve peykesinde verirdi kendini.
Duvar sürüp gider sessizliðin boyunca.
Ordan bir perdenin gülü, burdan bir zakkum
Dalý, sevinçler, aþklar toplardýn torbana.
Üstüne serçe sürüsü inmiþ, o mutlu
Aðaca benzerdin, deniz kokan yollarda
Þiirler düþtü mü aklýna! N’oldu sana!
Boþaldýn, susuz deðirmene döndün þimdi!
Sosyal Medyada Paylaşın: