Eski bir aynada çoðalýyordum. Birden On, onken yirmi; büyüyor kalabalýðým. Fýrýncý, demirci, sabuncu, meyhaneci; Deniz ben, sokak ben, aðaç ben, yalnýzlýk ben. Kendimi içiyordum bardaktan, kendimi Diþliyordum elmada.Yat kalk, uyu uyan Çevreye serptiðim benler içinde ben Sonra gün battý, morardý daðlarýn ardý. Bir kuþ öttü ovada, baþka bir hamurda, Aynamýzda ay ýþýðý gibi yansýyan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Rıfat Horozcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.