HARÇ ÇEKEN İŞÇİLER
Harcýný çekiyorlardý yapýnýn,
kara bir don, belden yukarsý çýplak.
Yýldýzlarýný çekiyorlardý evin omuzlarýnda,
pencereden görünecek dallarýný, komþunun yarýsýný,
aðaçlarýn arasýnda kaybolan yolunu,
durulacak yerlerini çekiyorlardý, bütün o noktalarý,
aþký, ki saklanýrýz çoðu kez seviþmek için,
köþeleri çekiyorlardý, merdiven baþýný,
mutfaðýn sofaya vuracak aydýnlýðýný,
bir kýzýn ölüþünü ansýzýn
iki kapý arasýnda, yaz baþlangýcý olabilir,
saksýlar olabilir, hasekiküpesi, cezayirmenekþeleri,
yalnýzlýklarý çekiyorlardý, öpüþleri,
karþý çýkýþlarý, susmalara karýþan böðürtleni,
bir denizden uzaklara çýldýrmanýn sevincini,
bükük beli, koltuktakini, sofada yürüyeni,
kaynayan çaydanlýðýn mutfaða diktiði
o kokulu aðacý, kabuklarýný döktükçe büyüyen,
semizotunu masada, maydanozu, domatesi,
kaþýða uzanmayan eli ve lokmayý boðazda düðümlenen,
doðacak oðlaný ölmeden önce
bir nisan yaðmurunda avucunda güneþle.
Çay soðumasýn, bu reçeli seversin sen,
orasýný çekiyorlardý iþte, tam orasýný,
umutlarýn ömrümüzden döküldüðü yeri
ve ev yükseliyordu yavaþ yavaþ kaderine doðru.
Onlarsa gün batmadan gidecekler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Rıfat Horozcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.