Elleri Var Özgürlüğün

1
Köpürerek koþuyordu atlarýmýz
Durgun denize doðru.


2
Bu uçuþ, güvercindeki,
Özgürlük sevinci mi ne!


3
Öpüþmek yasaktý, bilir misiniz,
Düþünmek yasak,
Ýþgücünü savunmak yasak!


4
Ürünü ayýrmýþlar aðacýndan,
Tutturabildiðine,
Satýyorlar pazarda;
Emeðin dallarý kýrýlmýþ, yerde.


5
Iþýk kör edicidir, diyorlar,
Özgürlük patlayýcý.
Lambamýzý bozan da,
Özgürlüðe kundak sokan da onlar.

Uzandýk mý patlasýn istiyorlar,
Yaktýk mý tutuþalým.
Mayýn tarlalarý var,
Karanlýkta duruyor ekmekle su.


6
Elleri var özgürlüðün,
Gözleri, ayaklarý;
Silmek için kanlý teri,
Bakmak için yarýnlara,
Eþitliðe doðru giden.


7
Ben kafes, sen sarmaþýk;
Dolan dolanabildiðin kadar!


8
Özgürlük sevgisi bu,
Ýnsan kapýlmaya görsün bir kez;
Bir urba ki eskimez,
Bir düþ ki gerçekten daha doðru.


9
Yiðit sürücüleri tarihsel akýþýn,
Ýþçiler, evren kovanýnýn arýlarý;
Bir kara somunun çevresinde döndükçe
Dünyamýza özgürlük getiren kardeþler.
O somunla doðrulur uykusundan akýl,
Aðarýr o somunla bitmeyen gecemiz;
O güneþle baðýmsýzlýða erer kiþi.


10
Bu umut özgür olmanýn kapýsý;
Mutlu günlere insanca aralýk.
Bu sevinç mutlu günlerin ýþýðý;
Vurur üstümüze usulca ürkek.

Gel yurdumun insaný görün artýk,
Özgürlüðün kapýsýnda dal gibi;
Ardýnda gökyüzü kardeþçe mavi!
Sosyal Medyada Paylaşın: