Ýçlerinden geçenleri anlýyorduk, sölylemediklerini. Yoksulsunuz, iðrençsiniz, diyorlardý, ne giysiniz var dolabýnýzda, ne iki türlü yemeðiniz, ne de paranýz, sevginize karnýmýz tok, özgürlükse özgürlük bizim için, Sýrýtmaya bile gerek duymadan arkalarýný dönüyorlar soframýza. Oysa biz alýn terimizi bölüþürüz, yaðma ve harç bilmeyiz. Tütünü öküz için icat ettik, sürerken bir cýgara içimi dinlensin diye. Öküz bizsek, hani soluk alacak vakit nerde! Bu yüzden hor bakýyorlar bize, kanýmýzý içtiklerinden. Bencillik en büyük bereket onlara, beylikleriyse en büyük dolap.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Rıfat Horozcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.