Bir Öpüşün Dudağında Buluşmak

Uzak bir gündüzden gelirseniz
þu kapýnýn ardýnda bulun beni,
eþikle sofa, güneþle mermer, aþkla ölüm
el ele oynarken taþlýkta.
Alýn kýlýcýnýzý vurun boynunu
perdelerin arkasýnda seviþen bulutlarýn.

Minder bir yokuþtur týrmandýðýmýz,
kilim saçlarý örülen kýz çocuðu,
kýrýk bir duvar saatidir maþrapa,
sandalye ölüme býrakýlmýþ bir gemi sonsuzda.
Satýn savýn hepsini, küflenmiþ somunumu
köpeklere doðrayýn kahve falýna havlayan,
bir taþ su için bahçeyi akýtan
tulumbasýndan kiraz aðacýnýn.

Uzak yazlardan gelirseniz evde yokum,
çarþýda olabilir ya da kahvede.
Benim iþim unutmak, sizi unutmak,
boynuma dolayýp kesik kollarýnýzý
baþýnýzýn sedirinde uyumak.
Bakýn þu elmalara tekmil çürük,
sokaklar limon çekirdeði gibi
ve evler diþsiz bir kedinin aðzýnda.

Sizin gözleriniz akrep gibi kabuklu.
Sizin avucunuzda bir sofa var,
bir yatak var içinde, dolambaçlý bir merdiven
Sizin saçlarýnýz, kirpikleriniz,
bütün kýllarýnýz taþ bir dehlizin ucunda.
Bir aðaca baðlayabilirim sizi,
doðramadan, yolmadan, savurmadan önce,
çakmadan önce odanýzýn duvarýna.
Sosyal Medyada Paylaşın: