MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Şafak Türküsü
Nevzat Çelik

Şafak Türküsü


1

Beni burada arama anne
Kapýda adýmý sorma
Saçlarýna yýldýz düþmüþ
Koparma anne
Aðlama

Kaç zamandýr yüzüm týraþlý
Gözlerim þafak bekledim
Uzarken ellerim
Kulaðým kiriþte
Ölümü özledim anne
Yaþamak isterken delice

2

Bugün görüþ günü
Günlerden salý
Islak
Sarý bir yaðmur
Ülkemin neresine bakarsa ay
Orada yitik bir anne aðlýyor
Sen aralýyorsun yaðmuru
Acýdan sýrýlsýklam alnýna siper edip elini
Sonra bir umut koþuyorsun
Yüreðin avcunda
ýsýrýrken
çýrpýntý gözlerini
(ah verebilseydim keþke
yüreði avcunda koþan
her bir anneye
tepeden týrnaða oðula
ve kýza kesmiþ
bir ülkeyi armaðan
koþma anne
birdenbire batacak olan
düþ denizinde yarattýðýn umut sandalýdýr
oysa benim için gece
ýþýk hýzýyla koþan
kýsa ve soðuk bir zamandýr
bu yüzden boðuk seslerle geldiler bir þafak
uykusuz
yorgun
ve korkak

3

sanýrým baytardý
yüreðimin depreminde rihter ölçeði çatlarken
ölebilir raporu veren beyaz önlüklü doktor
boþver hipokrat amca
üzülme ne olur
sen de anne
sen de üzülme
hücremin dört bir köþesinde el ayak izlerimi
ciðerlerimde yýrtýlan bir çýðlýkla hazýr beklediðim
ve korkunç bir sabýrla birbirine eklediðim
korkak kahraman gecelerimi
düþlerimle sýnýrsýz
diretmiþliðimle genç
þaþkýnlýðýmla çocuk devrederken sýradakine
usulca açýlýverdi
yanaðýmda tomurcuk

pir sultan’ý düþün anne
þeyh bedrettin’i
börklüce’yi
torlak kemal’i düþün anne
hala kanamasý nedendir faþizmin göðsünde
utangaçlýðý bile vuramadan yanaklarýna yasýnýn
onsekizinde ölümüne pervasýz yürüyen
ince bilekli çýplak ayaklý tanya’nýn
deniz’i düþün anne
her mayýs þafaðýnda uzun
uzun döverken daraðaçlarýný
ve o þafaktan doðma
onbir yaþýný çiðneyip yürüyen çocuklarý
insanlarý düþün anne
düþün ki yüreðin sallansýn
düþün ki o an
güneþli güzel günlere inanan
mutlu bir yusufçuk havalansýn

4

sýcak omuzlar deðerken omzuma
buz üstünde yürüdüm yýllar boyu
bayraklar ve türkülerle
kopunca memelerinden o mükemmel yaþama

kurþunlar sýktýlar alnýma
açýk alanlarda aðýr
kartallarýn konup kalktýðý
yalçýn kayalardan biriydim
ölüp dirildim yeniden
güneþli güneþsiz akþamlarda

mutlu yarýnlar adýna
özgürlük adýna ekmek adýna
üstüne vardým kuyruðu kanlý itlerin
dirilip dönmesin diye hiroþimalar
tahtadan atlarýn boynuna çýplak
ölümlerle yatmasýn diye çocuklar
aç gözlerle bakmasýn diye çocuklar
kardeþlik adýna
havadaki kuþ denizdeki balýk adýna
yürüdüm yýllar boyu

dönüp bakmadým arkama
ýraktý gözlerim çok ýrak
izim kalýr mý bilmem yürüdüðüm yolda
kalsa da silinir gider
yalnýzca bir aðýt gibi çakýlýr
ardýmca gelenlere gözlerimi yaktýðým yer

5

tören adýmlarýyla ölmek
ne garip þey anne
kanlý karanlýk bir oyunda baþ oyuncuyum
bütün gözler üstümde

sürüyor gecenin karnýnda þafaða bakan oyun
masa üstünde üþüyen bir sigara
yanýnda küçücük bir cam bardak
içinde rengi bu gecenin
cýlýz titrek bir kibrit
kaðýt kalem
sandalye
geride flu
yaðlý
büküm büküm bir ip
ve çingene kuralýna uygun
deðiþmez dekoru mudur
idam mahkumunun

6

kýrýlacak cammýþým gibi davranýyorlar
yüzlerinde zoraki çatýlmýþ bir hüzün
oysa birazdan boynumu kýracaklar
pul pul dökülecek yaz sývasý eylül’ün

ben ölümü asýl az ötede titreyen
çingenenin kara killi ellerinde gördüm
anladým ki küllenen sigaradýr
soðuyan bir bardak çaydýr benim ömrüm

yani benim güzel annem
alacaþafaðýnda ülkemin
yýldýz uçurmak varken
oturup yýldýzlar içinde
kendi buruk kanýmý içtim

7

ne garip duygu þu ölmek
öptüðüm kýzlar geliyor aklýma
bir açýklamasý vardýr elbet
giderken daraðacýna

8

geride
masa üstünde boynu bükük kaldý kaðýt kalem
baðýþla beni güzel annem
oðul tadýnda bir mektup yazamadým diye kýzma bana
elleri deðsin istemedim
gözleri deðsin istemedim
aðlayýp koklayacaktýn
belki bir ömür taþýyacaktýn koynunda

usul adýmlarla yürüdüm ömrümü
karþýmda kurum kurum-laþan daraðacý
(tarlakuþu korkmaz ki korkuluktan
ökse de olsa dört bir yaný)
birdenbire acýdý boynum
gelecekler var birbiri ardýnca genç
yakýþýklý

ne olur iþçi kadýným
az yumuþak dik
þu kefenin yakasýný

9

yaþamak aðrýsý asýldý boynuma
oysa türkü tadýnda yaþamak isterdim
çiçekleri kokmak ýrmaklarý akmak
yaz boyu çobanaldatanlara aldanmak
su baþlarýnda aylak sektirmek kavalýmý
sonra bir çocuðun afacan bacaklarýnda
anavarza kayalýklarýna týrmanmak isterdim
o güzel günleri görenler arasýnda
bir soluk ben de yaþamak isterdim
bir de luvr müzesinde seyretmek gizliden
öperken siya-u jakond’u tebessümünden
iþte o an saçlarýndan yakalamak dolunayý
bir de yirmibeþ kilometreden görebilmek
nazým’ýn gözleriyle pýrýl pýrýl moskova’yý

ölmek ne garip þey anne
bayram kartlarýnýn tutsaklýðýndan aþýrýp bayramý
sedef kakmalý bir kutu içinde
vermek isterdim çocuklarýn ellerine
sonra
sonra benim güzel annem
damdan düþer gibi
vurulmak isterdim bir kýza

10

künyemi okudular
suçumuz malum

gecenin kýyýsýnda durmuþum
kefenin cebi yok
koynuma yýldýz doldurmuþum
koþun çocuklar çocuklar koþun
sabah üstüme
üstüme geliyor
yanlýþ mý duydum yoksa
erkenci bir horoz mu ötüyor
keskin bir acý bilenmiþ
gitgide yaklaþýyor sonum

iri sözlerim yoktu söyleyecek
usulca baktým yüzlerine
bin yýllýk iskeletleri çatýrdayarak
göçtü ayaklarýnýn dibine

korkutamadýlar beni anne
avlunun ortasýnda çatýk bir kaþ gibi duran
daraðacý
bir zaman rüzgarda
saçýný tarayan telli kavak deðil mi
boynumdaki kemendi bir öðle sonu bükerken o kýz
sarý sýcak sevdasýný düþünmedi mi
söyle anne
o çingene
bir çiçek bahçesi kadar sýcak sokaðýmýzdan
baðýra çaðýra geçen bohçacý kadýný
sevmedi mi çýlgýnca

11

kurulmuþ tuzaklar yok artýk yolumda
iþkenceler zindanlar hücreler
savunmak yok mutlu tok bir yaþamý
açlýk grevlerinde beynimi bir sýçan gibi kemiren
mideme karþý
kýsacasý
bir çiçeði düþünürken ürpermek yok
gülmek umut etmek özlemek
ya da mektup beklemek
gözleri yatýrýp ýraklara

ölmek ne garip þey anne
artýk duvarlarý kanatýrcasýna týrnaðýmla
þaþkýn umutlu þiirler yazamayacaðým
mutlak bir inançla gözlerimi tavana çakamayacaðým
baba olamayacaðým örneðin
toprak olmak ne garip þey anne
ceplerimde el yerine balyoz taþýrken
korkunç bir merakla beklerken kurtuluþ haberlerini
ve yüreðimin ýrmaklarý taþtý
taþacakken
ölmek ne garip þey anne

uçurumlar ki sende büyür
daðdýr ki sende göçer
ben yaprak derim çiçek derim
çam diplerinde açmýþ kanatlarýný kozalak derim
gül yanaklý çocuða benzer
yine de
oðlunu yitirmek kimbilir
ne garip þey anne

12

beni burada arama anne
kapýda adýmý sorma
saçlarýna yýldýz düþmüþ
koparma anne
aðlama
kýrýldýysa düþ evinin kapýsý
bütün kýrýk kapýlarýn çaðrýlýþýyým
kýzlarýn yanaklarýnda çukurlaþan
biten baþlayan aþklarýn ortasýndayým
her kavgada ölen benim
bayrak tutan çarpýþan
her kadýn topraðý týrnaklayarak doðurur beni
özlem benim kavga benim aþk benim
bekle beni anne
bir sabah çýkagelirim

bir sabah anne bir sabah
acýný süpürmek için açtýðýnda kapýný
umarým kurtuluþ haberleriyle dönmüþ olur
çam ve kekik kokularý içinde acý yüzlü çocuklar
o zaman nasýl indirilmiþlerse þen þakrak
öylece kalkar uykudan þalterler
diþleyip tükürmeden sigaralarýný
türkü tadýnda giyinirken iþçiler

bir sabah anne bir sabah
acýný süpürmek için açtýðýnda kapýný
adý baþka sesi baþka nice yaþýtým
koynunda çiçekler
çiçekler içinde bir ülke getirirler
baþlarýný koymak için yorgun dizine
sen hazýr tut dizini anne
o mükemmel güne
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.