Sessiz bir çýðlýk dolaþýyor sokaklarda Pencereme her çarpýþýnda Biraz daha fazla ürkütüyordu beni Sensizlik anlamýný biraz daha yitiriyordu Beni biraz daha kaybediyordun damla damla
Rüzgar tüyleri ürperten ýslýðýyla Eþlik ederken karanlýða Þavkýn vurmuþken ay ýþýðýna Senin gidiþini izliyordum yýldýzlarla Beni biraz daha kaybediyordun damla damla
Korkuyla sarýlan bu yerde Burnuma hiç sevmediðim bir koku geliyordu Bu kokuyu tanýyor,iyi biliyordum Buram buram ayrýlýk kokuyordu bu gece Ve Sen ayrýlýðýn çanlarýný çalmaya baþlarken Farkýnda bile deðildin Beni biraz daha kaybetmiþtin damla damla
Þimdi bana gideceðini söylüyorsun Duyuyorum ama iþitemiyorum Aklýmýn kalbime hükmetmesini istemiyorum Sen gökteki tek yýldýz sanarken kendini hala Benim senin yolunda öleceðimi düþünürken Benim sana ait olup olmadýðým bile aslýnda muamma Beni cümlelerinde yitirdin Beni bitirdin damla damla ....
Yazar Kalemi Kýrýk Mehmet
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.