Uyumak İstiyorum
Ýki yýldýz arasý göðe asýlý hamak...
Uyku, uyku... Zamansýz ve mekansýz, uyumak.
Uyumak istiyorum; baþým bir cenk meydaný;
Harfsiz ve kelimesiz düþünmek Yaradaný.
Ýlgisizlik, herþeyden kesilmiþ ilgisizlik;
Bilmeyiz ki, en büyük ilme denk bilgisizlik.
Usandým boþ yere hep gitmelerden, gelmelerden;
Býrakýn uyuyayým, yandým kelimelerden!
Göz kapaklarýmda gün, kapkara bir kýzýllýk;
Kulaðýmda tarihin çýkrýk sesi, bin yýllýk.
Bir yurt ki bu, diriler ölü, ölüler diri;
Raflarda toza batmýþ peygamberden bildiri.
Her gün yalnýz namazdan namaza uyanayým;
Bir dilim kuru ekmek; acý suya banayým!
Ve tekrar uyuyayým ve kalkayým ezanla!
Yaþaya dursun insan, hayat dediði zanla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necip Fazıl Kısakürek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.