Sana ey kanýmda eriyen kadýn Can nasýl dayansýn, nasýl dayansýn? Mezara çekmekse beni maksadýn Önümde o siyah gözlerin yansýn. Bir sütun alevsin, bir sütun duman, Yalnýz seni görür gözünü yuman. Senden ateþine bir deva uman Bari gitsin kara topraða kansýn. Bir çukur solumda, bir taþ saðýmda Kabre girdiðim gün bu genç çaðýmda Öyle bir yüksel ki sen topraðýmda Görenler ruhumu tütüyor sansýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necip Fazıl Kısakürek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.