Kalk, arkadaþ, gidelim Dereler yoldaþýmýz, Daðlar omuzdaþýmýz. Dünyayý seyredelim, Þehirlerin dýþýndan. Esmerden, sarýþýndan, Kaçalým, kurtulalým Haydi yürü, bulalým, Kat kat çýkmýþ evlerin, O cam gözlü devlerin Gizlediði alemi Bir tüy gibi yel alsýn, Bir dal gibi sel alsýn, Bizden, menhus elemi. Attýðýmýz naralar, Yol açsýn karanlýkta. Çeksin bizi maðralar, Bir derin ormanlýkta. Öttürüp sert bir ýslýk, Yýlanlarý çaðralým. Peþinden çýðlýk çýðlýk, Çakallara baðralým, Ötelim baykuþlarla. Kýzýl akþam üstleri, Hicret eden kuþlarla, Sema, deniz ve yeri, Çepçevre, iklim iklim, Dolaþalým, gezelim Yollar bizden bir izdir, Ne duysak sesimizdir, Ne görsek benzer bize. Hiç þaþmayan bir saat Gibi iþler tabiat, Uyarak kalbimize Mevsimler boðum boðum, Zamanýn ipliðinde. Baþý görünmez doðum, Sonu ölçülmez hayat... Hayvan, nebat ve cemat, Hepsi ilk gençliðinde. Ölen ölür, yýpranmaz; Giden gider, aranmaz. Böyle geçer ömrümüz, Bir gün gelir, ölürüz. Haberimiz olmadan. Ve o zaman, o zaman, Hayat neymiþ görürsün Býrak, keyfini sürsün, Þehirlerin, köleler Yeter bizi tuttuðu Tükensin velveleler Kalk arkadaþ, gidelim Ýnsanýn unuttuðu Allah’ý zikredelim; Gül ve sümbül hýrkamýz, Sullar, kuþlar, halkamýz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necip Fazıl Kısakürek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.