Örümcek Ağı

Duvara, bir titiz örümcek gibi,
Ýnce dertlerimle iþledim bir að.
Ruhum gün doðunca sönecek gibi,
Þimdiden ediyor hayata veda.

Kalbim, yýrtýlýyor her nefesinde,
Kulaðým, ruhumun kanat sesinde;
Eserim duvarýn bir köþesinde;
Çýkamaz göðsümden baþka bir seda...

Sosyal Medyada Paylaşın: