Kesilmiþ bir kamýþ, ormanlýklardan. Ýnsan... Rüzgârlara baðlý bir düdük. Ýndik de dünyaya karanlýklardan, Sýra sýra mezar, baþka ne gördük?
Ölmemek, ilk ve son, büyük kelime; Çarpýldýk, ölmemek için ölüme! Ver Allah’ým, büyük sýrrý elime; Geçmez ân, solmaz renk, kopmaz bütünlük.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necip Fazıl Kısakürek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.