Camekânlý odanýn kýzýl perdeleri var. Kýzýl; o ateþ rengi kapanan gözlere sor! Perdeler bilezikler üstünde ilerliyor, Gerisinde güneþler, kývýlcýmlar, yangýnlar.
Mazgallý taþ odanýn siyah perdeleri var, Siyah, otsuz daðlarýn yüreði kadar siyah. Bir tokmak sedasýdýr orda akþamla sabah. Dövülür mahzenlerde, büyük tahta havanlar.
Sarmaþýklý odanýn yeþil perdeleri var, Yeþil; doðan göz gibi baharýn ortasýnda, Öyle hisli bir duman yüzer ki, havasýnda, Sanki orda buluþmuþ ve ayrýlmýþ âþýklar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necip Fazıl Kısakürek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.