Kaldırımlar III

Bir esmer kadýndýr ki, kaldýrýmlarda gece,
Vecd içinde baþý dik, hayalini sürükler.
Simsiyah gözlerine, bir ân, gözüm deðince,
Yolumu bekleyen genç, haydi düþ peþime, der.

Ondan bir temas gibi rüzgâr beni bürür de,
Tutmak, tutmak isterim, onu göðsüme alýp.
Bir türlü yetiþemem, fecre kadar yürür de,
Heyhat, o bir ince ruh, bense etten bir kalýp.

Arkamdan bir kahkaha duysam yaralanýrým;
Onu bir baþkasýna râm oluyor sanýrým,
Görsem pencerelerde, soyunan bir karaltý.

Varsýn, bugün bir acý duymasýn gözyaþýmdan;
Bana rahat bir döþek serince yerin altý,
Bilirim, kalkmayacak, bir yâr gibi baþýmdan...
Sosyal Medyada Paylaşın: