Geçilmez
Bu kapýdan kol ve kanat kýrýlmadan geçilmez;
Eþten, dosttan, sevgiliden ayrýlmadan geçilmez.
Ýçeride bir has oda, yeri samur döþeli;
Bu odadan gelsin diye çaðrýlmadan geçilmez.
Eti zehir, yaðý zehir, balý zehir dünyada,
Bütün fani lezzetlere darýlmadan geçilmez.
Varlýk niçin, yokluk nasýl, yaþamak ne topyekün?
Aklý yele salýverip çýldýrmadan geçilmez.
Kayalýk boðazlarda yön arayan bir gemi;
Usta kaptan kýlavuza varýlmadan geçilmez.
Ne okudun, ne öðrendin, ne bildinse berhava;
Yer çökmeden, gök iki þak yarýlmadan geçilmez.
Geçitlerin, kilitlerin yalnýz O’nda þifresi;
Ýþte, iþte o eteðe sarýlmadan geçilmez!
1983
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necip Fazıl Kısakürek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.