Bekleyen
Sen, kaçak bir ürkek ceylansýn daðda,
Ben, peþine düþmüþ bir canavarým!
Ýstersen dünyayý çaðýr imdada;
Sen varsýn dünyada, bir de ben varým!
Seni korkutacak geçtiðin yollar,
Arkandan gelecek hep ayak sesim.
Sarýp vücudunu belirsiz kollar,
Enseni yakacak ateþ nefesim.
Kimsesiz odanda kýþ geceleri,
Ýçin ürperdiði demler beni an!
De ki: Odur sarsan pencereleri,
De ki: Rüzgar deðil, odur haykýran!
Göðsümden havaya kattýðým zehir,
Solduracak bir gül gibi ömrünü.
Kaçýp dolaþsan da sen, þehir þehir.
Bana kalacaksýn yine son günü.
Ölürsün... Kapanýr yollar geriye;
Ben mezarla sýrdaþ olur, beklerim.
Varýlmaz hayale iþaret diye
Topraðýnda bir taþ olur, beklerim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necip Fazıl Kısakürek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.