Bayrak ve Sultan

Baktým, renk yaðarken akþam üzeri,
Her þey ölü yüzde düzgün ve boya.
Nesi varsa yoksa bu harap dünya,
Bir büyük hayalin sade benzeri...

Her þey bir gölgecik o görünmezden,
Visal baþlayýnca ölüyor visal.
Vatan bir hatýra, kadýn bir misal;
Sen ulaþmaya bak, sonsuza, tezden!

Ev insan, sýðdýðýn çizgiden utan!
Baþlangýç noktasý, bir de son durak.
Her zerrecik ondan arma ve bayrak;
Bayraklar topluma, bana da sultan...

1958
Sosyal Medyada Paylaşın: