Bacalar

Görürüm, çýkmýþlar kararmýþlar çatýlardan,
Kemik bir kol nasýl fýrlarsa mezardan.
Her ân, bir haberi kollar gibi yukardan,
Dipsiz maviliðin esrarýný kurcalar,
Bacalar...

Kimi ince, kimi uzun, kimi de kýsa;
Dalmýþlar baþbaþa afyon çekerek yasa.
Onlar, insanlarýn gözünde bir kartalsa,
Ýnsanlar, onlarýn gözünde karýncalar,
Bacalar...

Kimbilir, belki de evlerin cinleridir;
Kollarý bir dâvet gibi göðe yükselir,
Ölüler, ölüler, arka arkaya gelir,
Ruhlarýn mehtaba daldýðý taraçalar,
Bacalar...

Azap kuleleri, cüceleþmiþ devlerin;
Kör mazgallarýnda raksý var alevlerin.
Öyle evciller ki, tepesinde evlerin,
Kopuyor içinde görünmez facialar,
Bacalar...

1930
Sosyal Medyada Paylaşın: