Aman

Aman efendim, aman!
Galiba Âhir Zaman!
Manzarasý yurdumun,
Tufan gününden yaman!
Göz görmez aydýnlýkta;
Asümanedek duman.
Yer dumanmýþ ne çýkar,
Duman dolu âsüman.
Türk evi delik deþik;
Yýký dökük hânüman.
Duraksýz itiþ kakýþ;
Süresiz karman-çorman.
Anne çocuk doðurur,
Köpek soyundan azman.
Beyinler zýpzýp kadar,
Mideler koskocaman.
Aziz fikir buðdayý,
Katýra mahsus saman.
Boþ lâf, hep dalga dalga;
Uçsuz bucaksýz umman.
Hayvanlýk orkestrasý:
Eþek, birinci keman.
Orman keleþ, nebat kel;
Nebat adamlar orman.
Midelerde ihracat,
Günde beþ milyon batman.
Bilmem kaç milyar harman.
Yangýn evinde satranç;
Plân, reform ve uzman.
Tam bir buçuk asýrdýr,
Maymunlardan eleman.
Bizdeki hale nispet
Maymun taklitten piþman.
Hangi yol Türke uygun,
Hangi parti tercüman?
Çýkamaz meydanlara;
Camide mahpus iman!
Silah küfrün belinde,
Küfrün elinde, ferman.
Cehle sorarsan ilim;
Zehre sorarsan, derman.
Rahmet, meçhul kelime;
Bilinmez isim, Rahmân.
Kutsal kitaptýr fuhuþ;
Ahlâk, okunmaz roman.
Tarih, kontra gerçeðe;
Hürriyet hakka düþman.
Millete kasdedenin
Ýsmi milli kahraman.
Yere batsýn bu dünya,
Bu dünyadan hayr uman!
Genç adam, at yorganý!
Sana haram, uyuman!
Aman, efendim aman!
Efendim, aman, aman!

1964
Sosyal Medyada Paylaşın: