Sensiz bir sabaha daha uyandým bu gün yine yoksun yok
meçhullerdesin hasretlerde...
Gelsen son bulurdu hasretim
Üzüntülerim geçerdi bulurdum kendimi belki çýkardým sarý odalardan...
Yüreðime bayram gelirdi belki biterdi kül gecelerim...
Seni görebilme ihtimali ile uyanýyorum her sabah Yüzümde tebessümler beliriyor Açýyor içimde gelincikler her sabah Her sabah seni görme umuduyla Ýçimde bir dünya yaratýyorum her sabah
bir gelsen biterdi zehir gecelerim Sevincimden kýrlara çýkardým yaðmurlarda ýslanýrdým deliler gibi yar...
anladým Sensiz geçecek yine bu yaz Yine baharlar sensiz mevsimlerim sensiz geçecek anladým
yoksun iþte yine yok... uzaklardasýn kül kokan þiirlerde...
Yokluðundan beridir kör bakýyor her þeye gözlerim... Duyduðum her sesi sesine benzetiyorum Bir türlü alýþtýramadým benliðimi sensizliðine Çýkarmaya çalýþsam da çýkaramýyorum olmuyor seni bir türlü unutamýyorum
Sanki beynim bedenime hükmedemiyor Taþýyamýyor beni ayaklarým Özgürlüðü elinden alýnmýþ bir kuþ misali zincirlerimi kýramýyorum
iþte yine yoksun yok çiðdamlasý gözyaþlarýmdasýn
anlayacaðýn her þeyde biraz sen varsýn Acýmda sevincimde her anýmda
sen gittiðinden beri bedenim sahipsiz bir ceset misali gözlerim boþlukta ve karanlýk görmüyorum...
Gözlerim karanlýðýn arasýnda boðulup gidiyor Etrafýmý ýhlamur kokusu kadar aðýr bir koku sarýyor Ve duygularým Sisli bir þehir gibi bulanýk bir þehrin semtleri gibi daðýnýk
Her semtinde ayrý bir hava Birinde sevinç birinde coþku birinde hüzün var...
gözlerim kanlý içimde yanan bir lav ve baþým son seferine çýkacak bir vapur misali Dumanlý ...
Ruhum sanki senden kalan acýlarla çok uzak diyarlara gidecekmiþ gibi tetikte
Ve bedenim Soðuk ve karanlýk bir mezarla buluþacak gibi ürkek
Þimdi bir enkaz altýnda kalmýþ ölmüþ birceset gibiyim...
ellerimde gelincik kokulu mektubun... okudukça her satýrýný her seferinde yeniden ölüyorum yar... Sosyal Medyada Paylaşın:
kül_grisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.