EVLERÝNÝN ÖNÜ PINAR
Evlerinin önü pýnar.
Bir yudum su içen kanar.
Sevdiðim yar elin oldu,
Yüreðim hep ona yanar...
Bahçesinde derin kuyu.
Kuyunun buz gibi suyu.
Görür görmez aþýk oldum,
Nazlý yarin þirin huyu...
Evlerimiz karþý karþý.
Önünden geçiyor çarþý.
Benim þu yüreðim yandý,
Ah çeksem inletir arþý...
Dallar olmuþ al al elma.
Ýster al istersen alma.
Çok sevdiðim nazlý yari,
Ne olur gurbete salma...
Dam ardýnda dut aðacý.
Nazlý yarim iki bacý.
Kaybettim ben sevdiðimi,
Ayrýlýk ölümden acý...
Uzun uzun sýra daðlar.
Yeþillendi bahçe baðlar.
O güzel yarden ayrýldým,
Hasreti sinemi daðlar...
Yuva yapmýþ uçan kuþlar.
Gelip buralarda kýþlar.
Beni ne hallere köydu,
Manalý derin bakýþlar...
Dam baþýnda gezer durur.
Yel eser zülfün savurur.
Bir güzele sevdalandým,
Sevdasý yakýp kavurur...
Giyinmiþ acem þalýný.
Gelir salýný salýný.
Beni böyle heder etti,
Oldu ellerin gelini...
Þu daðlara yazmý geldi?
Yaban kuþu kazmý geldi?
Yeter der Aþýk Ramazan,
Bunca dertler azmý geldi?
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
28.05.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.