Sürekli göçebe gönlüm. Heybem hep hazýr gitmelere. Elinin tersiyle itse beni sevda; Direnmem artýk, giderim mecburen Bulurum sakin akan bir su kenarý. Konaklarým destur alýp. Kök salamam artýk. Anlarým ki; Köklerim toprakla uyumsuz, Ruhum aþka uygunsuz. Sürekli göçebe gönlüm. Yersiz, yurtsuz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
anka_kusu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.