Yalnýzlýðýn bittiði bir yerdi orasý.
Öyle ki;
Hiç bitmesin istiyordu bu anlar.
Mutluluk,içindeki gücün eseriydi.
Yüzlerce kiþi arasýndan seçilmiþti.
Seçileceðini biliyordu.
Çünkü O en sevilesiydi.
Bütün ümitleri içinde barýndýrmýþtý
Baþka türlüsü düþünülemezdi zaten
Neden makaradan boþalan ip gibi kaybedilirdi sevda bilmiyordu
Ama herkes gibi O da yaþamýþtý bu süreci
Ve acýsý kadar zalimdi artýk yalnýzlýðý...
Yalnýzlýðýn neden yaraladýðýný anlamýþtý
Çünkü yalnýzlýk;
Bütün ile baðlarýnýn kopmasýydý...
Bir kelebek gibi yaþamalýydý insan
Ve bir kelebek gibi ölmeliydi
Nasýlsa bir aðýn üzerinde yaþýyordu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.