ÇÜNKÜ...KENDİSİ VERMEDİ Kİ EMEK

Ne kolaydýr yapýlaný bozmak,
Güzel olaný tarumar etmek,
Baþkasýnýn ektiðini biçivermek,
Çünkü...kendisi vermedi ki emek...

Ne keyiflidir akan suyu kendine çevirmek,
Hiç umulmadýk anda ortaya çam devirmek,
Daha uzun yolu variken tepeden inivermek,
Çünkü...kendisi vermedi ki emek...

Nasýl bir duygudur hayalleri yýkmak,
Birinin umutlarýný ayrýk otu gibi yolmak,
Ýlk bulduðu fýrsatta taþý gediðine koymak,
Çünkü...kendisi vermedi ki emek...

Ne marifettir zeytinyaðý gibi yüze çýkmak,
Alný terlemeden haketmediðine kavuþmak,
Nerden geldiðini bilmeden elindekini savurmak,
Çünkü...kendisi vermedi ki emek...

Ne vicdandýr birinin mutluluðunu baltalamak,
Yüzünde beliren tebessümü yarýda býrakmak,
Umutla piþmiþ aþa soðuk sularý katmak,
Çünkü...kendisi vermedi ki emek...

Nasýl bir anlayýþtýr sevgiyi yok saymak,
Bir anda caným dediðinin canýný yakmak,
Sonra bir þey yokmuþ gibi sukut durmak,
Çünkü...kendisi vermedi ki emek...

Görülmüþmü hiç bir hükmün bakiliði,
Ne kadar sürmüþ ki þeytanýn sakiliði,
Birgün gelir yeller de tersine eser,,
Kötülerde nihayet hakettiklerini bulur...



ÇÝMDÝK 28.05.2012



Sosyal Medyada Paylaşın: