Lütuf (Mehmet-3)

Ýndi aþk Nemrut’un ta tepesinden
Lütfedip yanýma oturdu Mehmet
Bir kadeh doldurtup en tazesinden
Günahsýz günlere götürdü Mehmet

Baharmýþ, bir nisan yaðmuru yaðdý
Ýçimden asýrlýk hasreti saðdý
Koskoca bir dünya elime sýðdý
Cenneti önüme getirdi Mehmet

Düþ bu ya, bahtýmda kuþlar gülüþtü
Baþýma kýrmýzý güller üþüþtü
Bu sefer de çöller mecnuna düþtü
Mezarýmý bana yatýrdý Mehmet

Gel rüya git rüya kavuþtuk güya
Nerdeyse mehtaba ulaþtýk yaya
Bir damla, hayali çizdiðim suya
Zehirli hançeri batýrdý Mehmet

Susmadý saatin öldüren sesi
Uçurdu yanýmdan o prensesi
Penceremden giren son tren sesi
Beni de düþü de bitirdi Mehmet

KenYA – Kenan Yavuzarslan
28 Mayýs 2012

Sosyal Medyada Paylaşın: