Sevdiðimsin, Aþkýmsýn ama uzaklardasýn. Uzatsam elimi tutamayacaðým, Çünkü sen uzaklardasýn. Haykýrsam avazým çýktýðý kadar, seni seviyorum yar desem, Duy desem, gel desem, benim ol yar desem Feryadý mý rüzgâr’lara assam, götürsün diye kuþlara yalvarsam, Sesimi duyuramayacaðým… Çünkü uzaklardasýn…! Yaaaaaaaaar….. Benim olsan kýyamet mi kopar…! Sevdiðimsin, Aþkýmsýn ama uzaklardasýn. Sana sarýlamadýktan sonra, öpüp koklayamadýktan sonra, Benim olmadýktan sonra, Sevdiðim olsan ne çýkar…! Özlüyorum seni, topraðýn yaðmuru özlediði gibi, Gözlerini yitiren birinin, ýþýðý özlediði gibi, Dayanmýyor artýk bu can, hasretin öldürdü beni. Yüzünü görüyor, elini tutamýyorum, Sesini duyuyor, nefesini yüzüm de hissedemiyorum. Bir camýn arkasýndan sana bakýp, dokunamamak kahrediyor beni. Benim olmadýktan sonra, Sevdiðim olsan ne çýkar…! Yaaaaaaaaar….. Benim olsan kýyamet mi kopar…! Bütün engelleri aþarak sana geliyorum. Kopacaksa fýrtýna kopsun Ýster dünya batsýn yok olsun Sen benim mutluluðuma giden tek yolsun Bekle beni Hazar…! Geliyorum sana en geç bu pazar. Hazar; Sen Aras’a küstün ya, Seninle olmadýðým, sevip mutlu olmadýðým Dünya Yýkýlsa… Kýyamet kopsa ne yazar…!
Tolga Aras 07.03.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ar@s Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.