Kederli kalbime bir kez dokunur
Bin defa ,âh minel aþk!’ iþitir yâr
Gönül mihrabýmda ismi okunur
Sevda yankýsýný ruhunda duyar
Ellerinde buldum hazzý, huzuru
Tenimde dolaþýr tül parmaklarý
Düþen gözyaþlarý gözlerin nuru
Akþam aydýnlatýr loþ sokaklarý
Aþkta batýyorum, sessiz, þekvasýz
Mutlu muyum evet, ama yalnýzým
Asýl ve tek sorun: derdim devasýz
Hüzünlü akþamlar son alýn yazým
Kelime zengini dilim susuyor
Aþkýmýn lisaný, yâre yabancý
Harabe içime sukut pusuyor
Dilimi sokarken gizli bir sancý
Hasret çekiyorum, kýskanýyorum
Hep düþünüyorum sabaha kadar
Kanlý gözyaþýma, aþk banýyorum
Ekmeðim olarak bir tek umut var
S / ÂYE 27 Mayýs 2011 / Eskiþehir / Türkiye