Katilisin ömrümün

Kara büyüyü yutmuþ içim
Ellerim...
Ellerim haddinden fazla kirli.
Ve bedenim hiç olmadýðý kadar nemli...

Rutubet kokuyor nefesim
Unutmuþ annem kalbimi naftalinlemeyi
Küf sarmýþ heveslerimi

Yaþýmý sorma
Yaþadýklarým kada/e/r deðil
yaþayamadýklarým ka/e/da/e/r
Yaþlandým...

Ýki sokak ötede
gençliðim vuruldu demin
kim bilir þimdi
kimin elinde ellerin.
Bir güvercinin ilk uçuþ giriþimleriydi
benim seni seviþim.

Üzgünüm!
Tam seni de yutacekken bitti silgim.
Göç ebe yüreðine misafirlik yapmasý ömrümün
Ne vahim!

Sensin...
Sen!
Benim ilelebet katilim!

Sosyal Medyada Paylaşın: