Ateşim ol yak beni

Öpeyim koklayayým basýp baðrýma,
Hasretin çekilmeyen zulüm oldu gel.
Merhamet et gönlüme uyup çaðrýma,
Sensizliðe dayanmak ölüm oldu gel.

Umut oldun ruhuma sevdiðin zaman,
Mutluluk verdin bana güldüðün zaman,
Her günüm bayram olur geldiðin zaman,
Yeter artýk çektiðim çilem doldu gel.

Bu devirde aþk neymiþ býrak masalý,
Diyen herkese inat yaþat visali,
Yalnýzlýk üþütüyor kutup misali
Ateþim ol yak beni kaným dondu gel

Gel ki gönül uslansýn huzura ersin,
Yokluðunla kanayan yaramý sarsýn,
Unutma ki sevdamla, aþkýmla varsýn,
Gönlümde yeþerttiðin gülüm soldu gel.

Gel seninle birlikte yuva kuralým,
Gönül gönüle verip mutlu olalým,
Þeytanýn bacaðýný bizde kýralým,
Evlilik hayalimdi rüyam oldu gel.

Kendimden geçip gitsem ela gözünde,
Sevdamýz dile gelse her bir sözünde,
Mutluluðunu görsem güzel yüzünde
Yýllar yýlý yalnýzlýk harým oldu gel.

Nasýl bir sevdadýr bu seni görmeden,
Tenine dokunmadan bir kez öpmeden,
Varlýðýnla þenlenip yüzüm gülmeden,
Aþkýnla tutuþtuðum közüm söndü gel.

Sevdanla dile gelen þeyda bülbülüm,
Yalnýz sensin sevdiðim, sen karagülüm,
Hayat bir kez yaþanýr, gelmeden ölüm,
Yüzünü görebilmek duam oldu gel.


Fahrettin Petriçli
Sosyal Medyada Paylaşın: