saçları taranmamış zeytin tanesi gözlü çocuk kaanaybüke
saçları taranmamış zeytin tanesi gözlü çocuk
bakma öyle yere yoksulluðun utancýyla kaldýr baþýný pabuçlarýn eski ve elbisen yýrtýksa çalmadan çýrpmadan haksýzlýk etmeden doyurabilmek için
günün çilesini yüklemiþþin sýrtýna ve güçün yettiðince taþýmaya çalýþýrken ne olur hüzünle suçluymuþ gibi kendine bakma yoksulluðun utancýyla öyle bak zeytin tanesi gözlerin ýþýl ýþýl ve yanaklarýn taze elma kokusu gibi ya minnacýk ellerin vede çelimsiz bacaklarýn senin altýnda ezilirken hiç sesini çýkarmadan adým adým ilerlemekte ayaklarýn yýrtýk pabuçlar içinde gölge gibi uzaklaþma kalabalýk arasýndan dur bak yüzüme ve hak ettiðini korkusuzca cesurca iste hayattan en çok sen hak edensin yeter diyerek kendine saygý duy ve ekmeðinin peþindeyken sen namussuzlar korksun utansýn saçlarý taranmamýþ zeytin tanesi gözlü çocuk
Sosyal Medyada Paylaşın:
kaanaybüke Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.