Kedi Düncesi

I

Öyle bir zaman geldi ki,
Tükenmek hiç durmayacak zannettik...
Ve hatta (asýl vahim olan),
Ýnsanlar hiç doymayacak zannettik.
Garipsemedik, þaþýrmadýk, gitmedik...
Herkes bize yemediklerini salladý,
Biz kuyruðumuzu salladýk;
Düþünmedik.


Biz köprü altýnda iki kediydik
Ve en son gururumuzu yedik.



II


Zaman öyle kibirli gitti ki,
Hiçliðin durmayý zannederek tüketeceðini farkettik...
Ve hatta (asýl saçma olan),
Ýnsanlar mutlu olmayý öðrenir zannettik.
Umursamadýk, yadýrgamadýk, gülmedik...
Bazýlarý için dünyamýz çok dardý
Bizse gökyüzünde yüzüyorduk hep,
"Miyav" bile demedik.



Biz köprü altýnda iki kediydik
Ve en son gururumuzu yedik.




Sosyal Medyada Paylaşın: