Her yüze güleni dost olur sandýn
Yetmez mi çektiðin vay deli gönül ?
Emmi dayý diye adam seçmedin
Hep aðrýdý baþýn vay deli gönül
Eyledin kendine bu dünya’yý dar
Þeyda bülbül gibi ettin ahý’zar
Oldun mu bir kere söyle bahtiyar ?
Varmý senden baþka zay deli gönül ?
Ah ile vah ile ömrü bitirdik
Yâr yolunda biz bu aklý yitirdik
Var’olan sevda’ya neyi yetirdik ?
Bu aþk ne getirdi say deli gönül ?
Senelerdir kendi kendini yordun
Yýllarca boþ yere hayaller kurdun
Kes bu boþ sevdadan gayri umudun
Onca hayallerin fay deli gönül
Kalem aþk elinden yazar ha yazar
Ömür tükeniyor bak azar azar
Bir vefasýz sevdin kabrini kazar
Yeter bu çektiðin hay deli gönül
Hiç göz açamadýn kar’dan baran’dan
Kaderini böyle yazmýþ yaradan
Çýkar boþ hayali artýk kafadan
Yetmez mi yandýðýn duy deli gönül
Sayýlýdýr günler bilki cihan’da
Ayrýlýk bir yanda firak bir yan’da
Soyarlar senide kalýn üryan’da
Kýlarlar namazýn bil deli gönül
Sevda ile yanan sen deðilsin ki
DURAK’ým dünyaya gelmedi deki
Bir YÂR var ki ben’de benden içeri
Topraklar baþýna doy deli gönül
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
DEVRÝK CÜMLELER..!!
BAHTÝYAR...mutlu
BARAN......Yaðmur
FÝRAK......Ayrý düþmek,özlem,hasret
ÜRYAN......çýrýlçýplak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.