bu kaybolan gençlik benim....

üzerine alýnyazýsý ile resmedilen
sevinç ile dert ile gölgeleþtirilen
türlü ünlemleri yüzünde beliren
Hayata sýkýca tutunmaya çalýþan
bir ömür sürdürülen insan sülieti_
Bu kaybolan gençlik benim...



bir roman kadar karýþýk, çýkýlmaz
tevazu kadar alçak, aþka darýlmaz
sevdiðini yarý yolda hiç býrakmaz
onda kahbeliðin ’ka’ sý asla aranmaz
talan olmuþ, suçlanan, ýssýzlaþtýrýlan
Bu kaybolan gençlik benim...



çarpýyorken kalbim aþka sevdaya
umutlar yýkýlsada, sevincim bahara
cigerlerimi yaksada zalým cigara
þimdi Ankara sokaklarýnda bir virana
unutulan, terk edilen, yalnýzlaþtýrýlan
Bu kaybolan gençlik benim...



ne hallardayým, sormadýn bir gün bana
hasretlerim çileli aþk ile dalýnda kurusada
Küsmedim darýlmadým sevdiðim ben sana
akþam yine oldu, her yer karar dý Ankara’ da
Yalan olmuþ, cigeri kavrulmuþ bu yürek
Bu kaybolan gençlik benim...





Ömrümü tükettiðim seneler doldu sayfalarda
sensiz çok sabahladým, sararmýþ masalarda
içki diye hasretini içtim, dinmez sevdalarda
bir baþýmayým, Küllenmiþ bir kentin karanlýðýnda
kýrýlmýþ düþler ile, savrulmuþ gönül ile kasvetli
Bu kaybolan gençlik benim...










Sosyal Medyada Paylaşın: