Özendirir Ölümün Zarafetine

Kýnaladým uçurdum aslanýmý ocaktan
Sýcaklýðý da henüz soðumadý kucaktan

Düþürmez önümüze, ardýmýza gölgeleri
Ayaydýn gecelerin içimizde özlemi

Hani barýþtýrýrdý, eli, dargýný, küsü
Hüzün mü olacaktý bayramlarýn süsü

Farklý mý ayrýlýðýn acýsý benimkinden
Azaltmýyor acýlarý, farklý, özel söylemek

Kýzýl ötesi ferli gözlerine düþünce
koyu gölgeler, soldu kartal bakýþýn

Yýldýzlarýn üþüyen soðuk ýþýklarýndan
Karanlýk ecel miydi koynumuza sokulan

Kimsenin yüzü farklý deðil diðerlerinden
Aslýna benzemiyor, çökmüþ simalar hüzün

Acýlarýn üstüme üstüme gelir þimdi
Gökler çöker, altýnda kalýrým enkazlarýn

Ve bakýr çalýðýdýr artýk büsbütün renkler
Yüreðimi acýtýr, külü köze döndürür

Mektuba yazdýðýnýn rengini güneþ alýyor
Resimler çerçevede güle ibret kalýyor

Daða taþa yazýlaný yaðmur, rüzgar siliyor
Yüreðe yazýlýnca ebediyen kalýyor

Yeþile bürününce bedenim biter ancak
Kalbimdeki acýlar sonsuza dek kalacak

Býrakamam uðruna düþtüðün topraklara
Yurt ettim yüreðimi, gömdüm seni baðrýma

Ýbretin özendirir ölümün zarafetine
Nasip etsin Allah’ým ereyim þerefine

Metin Soydeveli

29 Ekim 2007 Ýzmir


Sosyal Medyada Paylaşın: