bir nefes alýp dinlenmek için vermiþti sýrtýný kayaya kapadý gözlerini... yolculuða çýktý kendi dünyasýnda uçsuz bucaksýz ülkeleri görmek için ilk ve son kez...
yaþlýlýðý engel deðildi bu düþsel yolculuða, 1310 tevellütlüydü, tutunmak istiyordu,hýzla akan zamanda yýllar alýp götürmüþtü tüm düþlerini..
birden elleri titremeye baþladý dizleri bükülünce bir elini topraða dayadý.. sendeleyerek yere düþtü... yaþlar aktý damla damla gözlerinden...
ümidini keserek yaþamdan son nefesini veriyordu bu ýssýz yerde son kez doluca baktý, birþeyler fýsýldar gibi dudaklarý kýpýrdadý soluk can verdi sonra huzurluydu artýk
telli oðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
telli oğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.