Ay soðuk þavkýný vurur sulara Raks eder sessizlikte sis En büyük yýldýzlar bakar senin gözlerinden Gözyaþlarý daha nemli kuruyan dudaklarýmda Mayýs rüzgarlarý eser soðuk Sensizliðin kubbesinde yalnýzlýk Düþünceler kavgalý
Gözlerin sert, kavrayamýyor boyutu Karanlýk kapýyý tuttu ellerin Göremiyorum aþkýn yeþil dallarýný Mutluluklar küllerini savurdu ateþte Ve gökkuþaðý sonlandý akþamda
Ansýzýn yalnýz hissetmedim bu kadar Karanlýk gece çalkalandý sende battý Fýrtýnanýn bulutu darmadaðýn etti saçlarýmý Baðbozumu hayallerim ýslak Kendi türkümü söyledim acý acý
Umutsuz yürek derin boþlukta Bir mavi gül düþtü topraða Acým çýðlýk oldu geceye Sevincim sensizliðin sessizliðinde suskun Ve uçup gitti gözlerin Sosyal Medyada Paylaşın:
sunduzyaşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.