Lâmekân

Üflenmiþsem madem senden, bir çift sözüm var sana
Her yönümü kabzeyledin, tutar canip kalmadý
Aþkýn ile onca yükü; yüklemiþsin bu cana
Gaib olmuþ geçmiþimi, yazan kâtip kalmadý
.
Topraðýn az berisinde, yatarým teneþirde
Ýnsan mayasý hak yüklü, yer gök okur neþirde
Kara tahta beyaz söyler, meharet tebeþirde
Nefes bitti manâ çöktü, nefse nasip kalmadý
.
Çile yolu; sýrat gibi, her yolcusu bir saf kan
Cemâl eyle celâlini,ol þaha damarda kan
Muhteviyatýnda eri, yerin baki lâmekân
Ateþine ocak oldum, yandý gaip kalmadý
.
Bülbüllerin feryadlarý, dolaþtý birbirine
Lâl olan o dillerimiz, kavuþtu tekbirine
Kendini inkar edenin; arzusu tek birine
Sahip oldu haremime, bir muhasip kalmadý
.
Güzellik ruhunu çaldý, yoksulda yok irade
Barýnak olmaktýr iþim, görünsem de üftâde
Padiþahtýr tahtýmdaki, deðil artýk þehzade
Çýrýl çýplak yere düþtüm, namünasip kalmadý....


===
.

Sosyal Medyada Paylaşın: